بنام خدا

بنام خدا

خدا جلوی سنگهای بزرگتر را می گیرد

بنام خدا

دو داستان و دو پند

کشاورزی الاغ پیری داشت که یه روز اتفاقی میفته توی یک چاه بدون آب . کشاورز هر چه تلاش کرد نتونست الاغ رو از تو چاه بیرون بیاره . برای اینکه حیون بیچاره زیاد زجر نکشه   کشاورز و  مردم روستا تصمیم گرفتن  چاه رو با خاک پر کنن تا الاغ زود تر بمیره و زیاد زجر نکشه . 

مردم با سطل  روی سر الاغ خاک می ریختند اما الاغ هر بار خاکهای  روی بدنش رو می تکوند و زیر پاش می ریخت و وقتی خاک زیر پاش بالا می آمد تلاش میکرد بره روی خاک ها .

 روستایی ها همینطور به زنده به گور کردن الاغ بیچاره ادامه دادند و الاغ هم همینطور به بالا اومدن ادامه داد تا اینکه به لبه ی چاه رسید و بیرون اومد .

مشکلات زندگی مثل تلی از خاک بر سر ما میریزند و ما مثل همیشه دو اتنخاب داریم . نخست اینکه اجازه بدیم مشکلات ما رو زنده به گور کنن و دوم اینکه از مشکلات سکویی بسازیم برای صعود.

دو مرد در کنار دریاچه ای مشغول ماهیگیری بودند . یکی از آنها ماهیگیر با تجربه و ماهری بود اما دیگری ماهیگیری نمی دانست .

هر بار که مرد با تجربه یک ماهی بزرگ می گرفت ، آنرا در ظرف یخی که در کنار دستش بود می انداخت تا ماهی ها تازه بمانند ، اما دیگری به محض گرفتن یک ماهی بزرگ آنرا به دریا پرتاب می کرد .

ماهیگیر با تجربه از اینکه می دید آن مرد چگونه ماهی را از دست می دهد بسیار شگفت زده بود . لذا پس از مدتی از او پرسید :

- چرا ماهی های به این بزرگی را به دریا پرت می کنی ؟

مرد پاسخ داد : آخر تابه من کوچک است !

 گاهی ما نیز همانند همان مرد ، شانس های بزرگ ، شغل های بزرگ ، رویاهای بزرگ و فرصت های بزرگی را که خداوند به ما ارزانی می دارد را نمی پذیریم . چون ایمانمان کم است .

ما به یک مرد که تنها نیازش تهیه یک تابه بزرگتر بود می خندیم ، اما نمی دانیم که تنها نیاز ما نیز ، آنست که ایمانمان را افزایش دهیم .

خداوند هیچگاه چیزی را که شایسته آن نباشی به تو نمی دهد .

این بدان معناست که با اعتماد به نفس کامل از آنچه خداوند بر سر راهت قرار می دهد استفاده کنی .

هیچ چیز برای خدا غیرممکن نیست .

به یاد داشته باش :

به خدایت نگو که چقدر مشکلاتت بزرگ است ،

به مشکلاتت بگو که چقدر خدایت بزرگ است .

بيا بار دگر...

روانشاد مهربان خاني :

جشن نوروز و ماه فروردين                  با گذشت زمان دوباره رسيد  داد اين مژده را چو باد بهار                   گل زشادي شكفت و سبزه دميد  ابر شد مست و از سرمستي               كوس شادي نواخت بر كهسار  بر سر و روي گل گلاب افشاند              گشت شاداب چهره گلزار  باد نوروز و ابر فروردين                    همه جا فرش سبزه گستردند  بهر آذين باغ و زيب چمن                نرگس و سوسن و گل آوردند    كه به روز ششم رسد از‌ راه               باز جشني بزرگ و نيك آيين  جشن پيدايش اشوزرتشت                روز خرداد و ماه فروردين    هم درين روز، شت‌اشوزرتشت        ديده بر روي اين جهان بگشود  به ره راستي خلايق را                  در همين روز رهبري فرمود    باد فرخنده بر همه اين جشن          جشن پيدايش پيمبر ما  آن كه در روزگار گمراهي                شد به امر خداي رهبر ما    آن كه فرمود از براي نجات              ره يكي هست و هست آن ره راست  هر كه در اين طريق گام نهاد           لاجرم آن كند كه يزدان خواست    آن كه فرمود پاكي تن و جان           باعث شادي است و خوشبختي  پاك داري اگر درون و برون               دور ماني ز رنج و از سختي    آن كه تعليم داد مردم را                 هم به پندار نيك و هم گفتار  كه ازين دو پديد مي گردد               سومين اصل، نيكي كردار    آن كه گفتار آسماني او                 همچو خورشيد هست تابنده  روشني بخشد و دهد گرمي          تا جهان هست هست پاينده    بر روانش هزار بار درود                  كه به ما راه زندگي آموخت  پرتو پاك مهر يزدان را                     در دل پيروان خود افروخت

نوروز، از جشن‌های باستانی ایرانیان است...

تلاش كن  حتماً همه متن را تا پایان جمله بخواني. از همه مهمتر جمله پایانی است كه بايد خوانده شود....

چهارده اسفند ماه هجری خورشیدی

روزی كه كوروش بزرگ از دنیا رفت

گنجشک و خدا

 روزها گذشت و گنجشک با خدا هیچ نگفت، فرشتگان سراغش را از خدا گرفتند و خدا هر بار به فرشتگان اين گونه مي‌گفت: مي‌آيد، من تنها گوشي هستم كه غصه‌هايش را مي‌شنود و يگانه دلي‌ام كه دردهايش را در خود نگه مي‌دارد و سرانجام گنجشك روي شاخه‌اي از درخت دنيا نشست.
 فرشتگان چشم به لبهايش دوختند، گنجشك هيچ نگفت و خدا لب به سخن گشود:
"با من بگو از آنچه سنگيني سينه توست". گنجشك گفت: لانه كوچكي داشتم، آرامگاه خستگي‌هايم بود و سرپناه بي كسي‌ام.
 تو همان را هم از من گرفتي. اين توفان بي موقع چه بود؟ چه مي‌خواستي از لانه کوچکم ،كجاي دنيا را گرفته بود؟ و سنگيني بغضي راه بر كلامش بست. سكوتي در عرش طنين انداز شد. فرشتگان همه سر به زير انداختند.
 خدا گفت: ماري در راه لانه ات بود. خواب بودي. باد را گفتم تا لانه‌ات را واژگون كند. آنگاه تو از كمين مار پر گشودي. گنجشك خيره در خدايي خدا مانده بود. خدا گفت: و چه بسيار بلاها كه به واسطه دوستی ام از تو دور كردم و تو ندانسته به دشمني‌ام بر خاستي.
 اشك در ديدگان گنجشك نشسته بود. ناگاه چيزي در درونش فرو ريخت. هاي هاي گريه‌هايش ملكوت خدا را پر كرد.

  سخنی پند آموز از زرتشت نخستین پیام  آور آسمانی

  راه در جهان یکی است و آن راه راستی است.

   سرزمین اهورایی من