«پاسارگاد» يكی از مجموعه‌های ثبت‌شده‌ی ايران در سياهه‌ی ميراث جهانی است. موضوع تازه‌ای كه برخي دوستداران ميراث فرهنگی را نگران اين يادگار جهانی كرده، ساخت يک شهرک صنعتی در نزديكی آن است.
به گزارش ايسنا؛ چندی پيش شماری از دوستداران ميراث فرهنگی از ساخت يک شهرک صنعتی خبر دادند كه به حريم درجه‌ی دو پاسارگاد بسيار نزديک است. گويا اين شهرک، می بايست در حريم درجه‌ی سه، ساخته شود كه با جابه‌جايی 500 متری، جای اكنون آن، به چشم‌انداز پاسارگاد، آسيب می رساند. ساخت اين شهرک افزون‌بر آسيب رساندن به چشم‌انداز، آسيب‌های ديگری را نيز ممكن است برای پاسارگاد در بر داشته باشد كه اين موارد شوند(:سبب) نگرانی دوستداران ميراث فرهنگی و البته، شگفتی آن‌ها از اجازه‌ی مسوولان ميراث فرهنگی استان و پايگاه ميراث جهانی پاسارگاد، برای ساخت اين شهرک شده است.
 «فريدون فعالی»، مديركل ميراث فرهنگی و گردشگری استان فارس با اشاره به اين‌كه قرارداد ساخت اين شهرک در روزگار مدير پيشين اداره كل ميراث فرهنگی و گردشگری استان بسته شده است، گفت:‌ «برای ساخت اين شهرک كه مصوبه‌ی استان را نيز دارد، زمينی در نظر گرفته شده و مكان‌يابی انجام گرفته بود؛ ولی مسوولان شهرک، با توجه به مسايلی كه برای آن‌ها پيش آمد، زمين روبه‌روی آن را برای ساخت در نظر گرفتند.»
 فريدون فعالی، با اشاره به اين‌كه اين مساله به استانداری اعلام شده است، گفت: «گلايه‌ی ما اين‌است كه چرا منطقه‌ی مشخص‌شده، دگرگون شد و چرا برای دگرگونی آن ‌با مسوولان ميراث فرهنگی هماهنگی نشده و موضوع به آن‌ها اعلام نشده است؟ »
 در اين‌باره، «عبدالرضا نصيری»، معاون ميراث فرهنگی اداره كل ميراث فرهنگی و گردشگری استان فارس، نيز با تاكيد بر اين‌كه، جای كنونی برای ساخت شهرک صنعتی از ديد ما پذيرفته نيست‌، گفت: «نخست، برای ساخت اين شهرک سه جا را كه همه در حريم درجه‌ی سه پاسارگاد بودند، پيشنهاد كرديم و سازندگان شهرک نيز اولويت ما را امضا و با آن موافقت كردند. در واقع، جايی كه پيشنهاد كرده بوديم از ديد جايگاه توپوگرافی در منطقه‌ی پايينی بود كه از نظر بصری، آسيب‌ كمتری به پاسارگاد می رساند، ولی آن‌ها بدون دادن اطلاع به سازمان ميراث فرهنگی جايی را برگزيدند كه در بلندی است و جزو هيچ‌كدام از آن سه گزينه‌ی پيشنهادی نيست.»
 نصيری افزود:‌ «جای تازه، با آن‌كه در حريم درجه‌ی سه پاسارگاد است، ولی به حريم درجه‌ی دو نزديک شده است. البته حريم درجه‌ی سه، محدوده‌ی بزرگي است و تلاش می شود تا جايی كه شدنی است آسيب‌های منظری پاسارگاد كم شود.»
او گفت: «انجام بازديدهای ميدانی، نشان از اين داشت كه اداره‌ی ميراث فرهنگی خواست همكاری برای ايجاد شهرک را داشته است، ولی هنگامیكه آن‌ها، جای ديگری را برمی گزينند هم به اداره‌ی ميراث فرهنگی و هم به امضای خود بی احترامی كرده‌اند.»
 وی افزود: «درباره‌ی اين مساله نامه‌ای به استانداری فارس فرستاده شده تا در اين راستا پيگيری كنند، زيرا اين مساله همسو با ديدگاه سازمان ميراث فرهنگی نيست. البته در اين‌باره هنوز پاسخی دريافت نشده است.»
 اين در حالی است كه برخی دوستداران ميراث فرهنگی، ساخته شدن چنين شهركی را در حريم پاسارگاد غيرقانونی می دانند و از كار مسوولان ميراث فرهنگی برای دادن اجازه‌ی ساخت شهرک، آن هم در حريم اين اثر جهانی شگفت‌زده هستند. »

بخشی از ‌نگاره‌ی نقش شده بر غار ميرملاس كه ١٢ هزار سال ديرينگی دارد، بريده شد و به سرقت رفت. اين غار در کوه سرخين شهرستان کوهدشت استان لرستان نخستين غاری است که بر روی ديوار آن رنگين‌نگاره‌هايی از ١٢ هزار سال پيش يافت شده است، با اين حال اما با عدم محافظت از غار و بی توجهی در نگهبانی از آن، بخشي از سنگ‌نگاره‌هايش دزديده شد. 
نگاره‌های ديواره‌ی اين غار، بيشتر صحنه‌هايی از رزم، شکار، انسان و حيوان را نشان می دهد.
گفته می شود ربايندگان اين آثار تاريخی با توجه به ارزشمند بودن سنگ‌نگاره‌های ميرملاس بخشی از نقش و نگارهای آن را با خود برده‌اند.
غار ميرملاس پس از غار «لاسکو» و «کرکس» در فرانسه، سومين غاری است که در جهان نگاره‌هايی رنگين بر روی ديواره‌های خود دارد. 

آبشار «آتشگاه» در استان چهارمحال‌وبختیاری كه بلندترين آبشار ایران و یکی از گيرايی های گردشگری این استان، با اجرایی شدن دو پروژه نابود می‌شود.
به گزارش مهر؛ «هومان خاکپور»، فعال محیط‌ زیست و منابع طبیعی، در استان چهارمحال‌و بختیاری گفت: «آبشار آتشگاه یکی از گيرايي‌های گردشگری استان است که در بروشورها و نقشه‌‌های گردشگری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی وگردشگری بر روی آن بسیار تاکید شده است.»
خاکپورافزود: «با ساخت سد ”خرسان 3“ و سپس آبگیری آن، بخش بزرگس از این آبشار دره‌ای که بلندترین آبشار کشور است زير آب مس رود.»
خاكپور با بازگويس این‌که با آبگیری این سد، بخش‌هاس پایینی این آبشار در دریاچه‌س سد فرو خواهد رفت، افزود: «شوربختانه با این‌که انتظار داشتیم سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری واكنش بیشتری نسبت به این كار نشان دهد، اما این سازمان به هرحال کوتاه آمده و این وعده را دادند که، با ساختن اسکله‌های تفریحی و بهره‌گيرس از قایق به جای خودرو، طبیعت‌گردان و گردشگران را جابه‌جا کرده که این آبشار را ببینند.»
 وی گفت: «با توان كم مالس ميراث فرهنگس، دور از ذهن است كه اين سازمان بتواند چنین امکانات پر هزینه‌ای را آن‌جا فراهم کند و همچنین با توجه به محدودیت‌ها و دشواري‌هاس كار  اداری که باید گذرانده شود و اين دشوارس که از دریاچه باید گذشت تا بتوان آنجا را ديد به نظر می‌رسد که نشدنس باشد.»
خاكپور با اشاره به سفر دولت به این استان و بازدیدی که ريیس‌جمهور از منطقه داشته و پیشنهاد جابه‌جايس آب آتشگاه از سرچشمه این آبشار برای شمارس روستا افزود: «به نظر می رسد که همین آبشار آتشگاه نیز از سرچشمه خشک خواهد شد و ديگر آبشاری برجاس نمی‌ماند که پیشنهاد سازمان میراث فرهنگی نیز تحقق پیدا کند و بخواهند اسکله درست کند.»
خاكپور درباره‌ي دو پروژه‌اس كه نابودی آبشار آتشگاه را به دنبال دارند گفت:  «آبشار از  پایین با ساخت سد خرسان 3 نابود می شود و سرچشمه آن نیز با پروژه جابه‌جايی آب از ميان خواهد رفت.»
خاکپور افزود: «این پروژه‌ی تازه، به نظر می‌رسد که فاقد هر گونه مطالعه‌ی فنی و اجرایی و حتا توجیه اقتصادی باشد زيرا ارزیابی محیط‌ زیستی ندارد و تاکنون دستگاه‌های متولی مانند آب منطقه‌ای و محیط‌زیست هیچ‌گونه گزارشی درباره‌ي این‌که آن‌جا مطالعه‌ای شده و چنین پروژه‌ای ارزیابی شده باشد وجود ندارد.»

گستره‌ی ميراث جهانی چغازنبيل راه خوبی برای گذر چارپايان و دام‌ها است. فضولات حيوانی در راه گردشگران و بوی بد پساب‌های نيشکر در اين فصل، شوندی(:سببی) ‌شده تا گردشگران از بازديد گستره‌ی جهانی چغازنبيل خودداری کنند. از سوی ديگر کارخانه‌های پيرامون چغازنبيل که البته فاصله بسياری تا اين اثر دارند، زمين‌های بسياری را زير کشت نيشکر دارند.
به گزارش ميراث خبر؛ چغازنبيل، نيايشگاه باستاني‌است که در روزگار ايلامی ها و نزديک به ١٢٥٠ پيش از ميلاد ساخته شده‌است. اين اثر تاريخی که در سال ١٩٧٩ در سياهه‌ی ميراث جهانی يونسکو ثبت شد ‌امروزه جای چريدن گوسفندان شده است و تنها ١٠ تن نيروی كارشناس و نگهبان دارد.
 
«بهنام اسکندری»، باستان‌شناس و راهنمای گردشگری چغازنبيل در‌باره‌ی بوی بد در اين گستره‌ی باستانی گفت: «امروزه بوی بدی چغازنبيل يا از تخمير زباله‌های نيشکر است، يا پسمانده‌ی زباله‌ای است که با آب درهم آميخته شده است.»
اثر جهانی چغازنبيل در مثلثی جای گرفته است که ٣ راس آن کارخانه‌های ميان‌آب، کارون و هفت‌تپه قرار دارند که اين کارخانه‌ها، زمين‌های گسترده‌ای را زير کشت نيشکر دارند. برداشت نيشکر از راه آتش زدن انجام می شود که اين به خودی خود يک آلاينده‌ی طبيعی به شمار می آيد که هم به چغازنبيل و هم به مردم آسيب می رساند.
روستاييان بر اين باورند كه، ٣ راه بيشتر برای گذر چارپايان ندارند. ٢ راه  پيرامون چغازنبيل است که به شوند دره‌های ژرف مرگ دام‌ها را در پی دارد. می ماند يک راه که  هموار و کوتاه است و آن هم گذر گوسفندان از ميانه‌ی چغازنبيل است.
به گفته‌ی روستاييان پيرامون چغازنبيل، حتا پايگاه ميراث‌فرهنگی بارها جلوی گذر دام‌ها را گرفته‌اند که گله‌‌های پی در پی در شورای حل اختلاف را دربر داشته است.

همزمان با دومين جشنواره‌ی گردشگری «سفر به زيستگاه زاغ بور» در گستره‌ی نمونه‌ی گردشگري «زيست‌کره‌ی توران» شاهرود، کارگاه پرنده‌شناسی برپا خواهد شد.
 به گزارش میراث آریا، «حميد يزدانی»، مدير‌کل ميراث‌فرهنگی، صنايع‌دستی و گردشگری استان سمنان در این‌باره گفت: «اين جشنواره در 26 و 27 آبان‌ماه، براي دومين سال پياپی به مناسبت روز ملی پرنده‌نگری و با آرمان آشنايی گردشگران با توانمندی‌های گردشگری طبيعی از جمله پرنده‌نگری، در شهرستان شاهرود برپا می شود.»
گفتنی است 25 آبان‌ماه از سوی کميته‌ی ملی طبيعت‌گردی به عنوان روز ملی «پرنده‌نگری و استقبال از پرندگان مهاجر» نام‌گذاری شده است.
یزدانی با تاکيد بر اين که شهرستان شاهرود از توانمندی بالايی در زمينه‌ی برگزاری تورهای پرنده‌نگری برخوردار است، گفت: «برگزاری اين جشنواره‌ها در ماندگاری روستایی‌ها و کشاندن گردشگر نقش موثری دارد.»
وی با اشاره به اين که دوستداران براي شرکت در اين جشنواره می توانند به دفترهای خدمات گردشگری شاهرود بروند، افزود: «دیدن زاغ بور و ديگر انواع پرندگان، برپايی کارگاه پرنده‌شناسی و بازديد از روستای هدف گردشگری «قلعه‌بالا» و گستره‌ی نمونه‌ی گردشگری توران همراه با رصد آسمان شب کوير از جمله برنامه‌های جشنواره‌ی گردشگری سفر به زيستگاه زاغ بور است.»
گستره‌ی توران که در جنوب راه تهران – مشهد و در شمال‌خاوری(:شرقي) دشت کوير است، از 3 بخش پارک ملی، پناهگاه حيات‌وحش و گستره‌ی حفاظتی تشکيل شده و پس از پناهگاه حيات‌وحش «نايبندان»، دومين گستره‌ی بزرگ تحت حفاظت سازمان محيط‌زيست کشور است.
اين گستره از نظر پوشش گياهي از گوناگونی بالايی برخوردار بوده و در ميان گونه‌های جانوری آن برخی از نادرترين گونه‌ها مانند يوزپلنگ آسيايی، گورخر ايرانی و پرندگانی هم‌چون زاغ بور و هوبره ديده می شود.

به گزارش آريا؛ محسن قربانی رييس اداره ثبت احوال فومن گفت: «اين مرد غارنشين ٧٠ ساله، شناسنامه‌ی خود را در ٢٠ سالگی گم کرده و کارت ملی وی نيز در چند روز آينده صادر می شود.»

خوراک اين مرد غارنشين از ميوه‌های جنگلی است و برای آن‌كه نان و ماست بخرد، هفته‌ای يک‌بار به روستای نزديک جای زندگی اش می رود.

بنابراعلام آموزش و پرورش فومن، وی، تا کلاس چهارم دبستان درس خوانده و در حال حاضر يک خواهر ٦٨ ساله دارد.

باز هم يک خبر. باز هم يک خبر كه به جای يكبار، سه بار خواندمش. اين خبر را امروز در «آفتاب» خواندم.
تيتر خبر اين بود: کردستان عراق ورود محصولات ایران را ممنوع کرد!
در اين خبر آمده بود، فرنشين گمرگ مرز «حاج عمران» کردستان گفته كه بر پايه‌ی دستور وزارت اقتصاد این منطقه، ورود بسیاری از تولید‌های کشاورزی ایران به کردستان ممنوع است. و البته كه شوند(:دليل) اين كار، تشویق کشاورزان کٌرد برای افزایش تولیدات کشاورزی‌شان، عنوان شده است.
سه بار شد چهاربار، بازهم خواندم، خنده‌ام گرفت. می دانيد داشتم به برنج‌كاران ايرانی می انديشيدم كه خنده‌ام گرفت، برنج‌كارانی كه برنج‌های هندی و پاكستانی، به تنگ‌شان آورده‌اند. داشتم به چای ايرانی می انديشيدم كه سال‌هاست با آمدن چای های خارجی، رنگ و بويش را از ياد برده‌ام. داشتم به فندق خارجی، بادام آمريكايی، بادام زمينی چينی و عدس يادم نيست كجايی، می انديشيدم كه خنديدم. البته به گمانم شما بهتر از من بدانيد كه اين خنده از سر چه بود، از سر خوشی يا ناخوشی.
به ياد ميوه‌هايی افتادم كه از چين و مصر وارد می كنيم و آنگاه توقع داريم با اين آب گران، برق و گازوئيل گران و كارگر گران، كشاورز ما هنوز در باغ‌هايش سيب بكارد يا چشم به راه رسيدن زردآلو بنشيند. راستی ياد پرتقال بمی، سيب دماوند و سير ايرانی به خير.
اين روزها پرتقال مصری می خوريم، سيب همه‌جايی جز دماوندی و سير چينی. ميوه‌های كال و داروخورده‌ی خارجی، كارتن‌كارتن، كاميون‌كاميون و كشتی كشتی، وارد می كنيم و می گذاريم، چشم‌های چشم‌به راه كشاورز ايرانی، به راه بخشكد و اشكی شود به حال دست‌های پينه‌بسته‌اش و دل زخم ديده‌اش.

مجموعه‌ی جهانی آذرگشسب يا تخت سلیمان با همکاری گروه طراحی سازه دانشگاه درسدن آلمان  مرمت خواهد شد.
به گزارش مهر، فرهاد عزیزی، سرپرست پایگاه دايمی مجموعه جهانی تخت سلیمان گفت: «بر پايه‌‌ی این موافقت‌نامه که در تکاب به امضا رسیده است، قرار است طرح حفاظت از ایوان خسرو در این مجموعه، به عنوان مهم‌ترین بخش آن تهیه و اجرا شود ».
به گفته‌ی وی همکاری در بهسازی بخش‌های دیگر این مجموعه‌ی جهانی در پنج سال از دیگر بخش‌های این پيمان‌‌نامه‌ی همکاری با این دانشگاه آلمانی است.»
سرپرست این گروه متخصص آلمانی پرفسور «ولفرام یگر»، مدیر گروه طراحی سازه دانشکده معماری دانشگاه در‌سدن خواهد بود که تا‌کنون در بهسازی سازه‌های تاریخی جهانی همچون ارگ بم همكاری داشته است .
پرفسور ولفرام یگر، مدیر گروه طراحی سازه دانشگاه در سدن آلمان نیز در این نشست گفت: مطالعه این طرح امسال آغاز و اجرای آن سال آینده به پايان می‌رسد و داربست‌هایی که برای نگهداری آن‌ها از سال‌ها پيش برپا شده است، برداشته می‌شود .
تخت سلیمان یا شهر شیز باستاني در ٤٥ کیلومتری شمال خاوري(:شرقی) شهرستان تکاب در یک دره‌ی سرسبز در بلندی ٣٠٠٠ متری، سرشار از جاذبه‌های بی همتای طبیعی- تاریخی است.
ویرانی‌های به‌جا مانده از آتشکده آذر‌گشنسب بر پیرامون دریاچه‌ای همیشه جوشان و بر روی صخره‌ای سنگی برآمده از رسوبات آهکی دریاچه، در میان برج و باروی سنگ، آثار معماری ويژه مانند چهارتاقی آتشکده و سازه‌های آیینی وابسته به آن، نیایشگاه آناهیتا، کاخ‌های روزگار ساسانی و ساختمان‌هایی از زمان ایلخانی قرار دارد.
این ناحیه همان شهري است كه در نوشته‌های پهلوی به نام «گنجک» خوانده شده، گیتا‌نویسان عرب آن را «شیز» گفته‌اند، گذشته‌‌نگاران رومی و یونانی «گزکا» نوشته‌اند و حمدالله مستوفی آن را به زبان مغولان «ستوریق» گفته است که امروزه همه‌ی این آثار را تخت سلیمان می‌نامند.
سازهای برجای مانده از زمان اشکانیان، ساسانیان و ایلخانان مغول در اینجا یافت شده است. مهم‌ترین يادگار به‌جا مانده در آن، آتشکده و تالارهای روزگار ساسانی است.
گستره‌ی باستانی تخت سلیمان در آذربایجان غربی، چهارمین اثر تاریخی است که در سياهه‌ی(:فهرست) آثار میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.

منطقه آزاد قشم پروانه‌ی(:مجوز) ساخت مجتمع تجاری، در 35 هکتار از زمین‌های ساحلی و دریای «درگهان» را به بخش ويژه(:خصوصی) داده است.  ازاين‌رو، سواحل گلی «درگهان» که جاي تخم‌گذاری میگو است خشک شده و به جای آن پاساژهای تجاری و لوکس ساخته می‌شود.
به گزارش مهر؛ «سید مسلم دریانورد»، فرنشين‌(:ريیس) شورای شهر درگهان، در منطقه آزاد قشم گفت: «35 هکتار از زمین‌های ساحلی و بخش بزرگي از دریای عمان، قرار است به‌دست بخش ويژه استحصال شود و بخش ويژه در دریای درگهان خاک بریزد تا بتواند دریا را برابر ساحل کرده و روی آن مجتمع تجاری بسازد.»
از ديدگاه دريانورد، این 35 هکتار زمین به سه بخش تجاری، مسکونی و فضای سبز، بخش می‌شود، در حالي كه، در شهر درگهان قشم، هشت هزار و 400 مغازه كه بسياری از آن‌ها بيكار هستند، ساخته شده است. بنابراین با جمعیت ده هزار نفری درگهان می‌توان گفت که كمينه، برای هر یک نفر یک مغازه هست.وی درباره‌ي بندهای دیگر قرارداد بخش ويژه و سازمان منطقه آزاد قشم گفت: «این كار می‌بایست در صورت موافقت اهالی انجام می‌شد اما هیچ‌کس نظری از مردم درگهان در این مورد نخواسته است.»
وی ساخت مجتمع تجاری تازه‌تر، آن هم در دریا را بايسته ندانست و گفت: «چرا سازمان منطقه آزاد به‌جای این‌که به نيازهای  شهری درگهان برسد همه‌ی توجه‌اش را معطوف به ساخت مجتمع تجاری کرده است؟ براي نمونه، در این شهر که روزهاي تعطيل پر از مسافر می‌شود هنوز امکانات شهری خوبي در دسترس نيست.»
وی شهر درگهان را روستایی دانست، که بازارهای لوکس دارد و افزود: «سازمان منطقه آزاد قشم درآمدی که از مجتمع‌های تجاری درگهان به دست مي‌آورد را به شهر قشم داده و درگهان در این زمینه، بی‌بهره است. همچنین این میزان درآمد با آن‌چه که سازمان در درگهان هزینه می‌کند هرگز هم‌خوانی ندارد.»
دريانورد نگرانی خود را از ارايه‌نكردن طرح ارزيابی محيطی زيستی، از سوی  سازمان به  شورای شهر ابراز داشت و از اين‌كه اين طرح، ارزيابی زيست محيطي نشده باشد، هشدار داد.

گونه‌ی نادری از لاک‌پشت، که دارای لاک نرم و سه انگشت پرده‌دار است، در رودخانه‌ی «کشکان» در استان لرستان، ديده شد.
به گزارش مهر؛ «نبی الله قائد رحمتی» معاون محیط طبیعی اداره کل محیط زیست استان لرستان در این باره گفت: «این گونه با شناسه‌هاي یاد شده به «لاک‌پشت فراتی» نامور است و از گونه‌های روبه نابودي به شمار می رود.»
وي افزود:  «اين گونه تنها لاک پشت  با لاك نرم است و امروزه در سياهه‌ي(:فهرست) سرخ اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت و منابع طبیعی جای دارد و رو به نابودی است.»
این لاک‌پشت در رودخانه‌های «دجله» و «فرات» و شاخه‌هاي آن‌ها در کشورهای ترکیه، سوریه و عراق یافت می‌شود و اين نخستين‌بار است كه در رود خانه‌ی كشكان ديده مي‌شود. 
قائد رحمتی درباره‌ی ويژگی های این لاک‌پشت یادآور شد: «این گونه از خانواده‌ی لاک‌پشت‌های سه انگشتی است و تنها گونه‌ی لاک‌پشت سه انگشتی در ایران به ‌شمار مي‌رود. این لاک‌پشت بیشتر زندگی خود را در زیر آب زندگی می‌کند، و لي گاهي آن را می‌توان در زیر گل ولای رودخانه‌ها و ماسه‌ها ديد و تنها برای گرفتن آفتاب و تخم‌گذاری از آب بیرون می‌آید و بیشتر در رودخانه‌های فرعی با جریان آهسته و یا مرداب‌های کم ژرفای زندگی کند. لاک‌پشت يافت شده در لرستان، هفت کیلو وزن دارد.»